Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն ։ Հերոս, որ գիտակցված մшհի է գնացել՝ իրեն մյուսներից չգերադասելով։ Գիտակցված իր шրյшմբ թաթախել է հողը՝ հանուն ապագա սերնդի։ Ապագա սերունդն այդ ինչպես պիտի ապրի այդ հողի վրա, որ քեզ ու քեզպեսներին արժանի լինի։
Ռոբերտ Արկադիի Մեսրոպյանը սովորում էր ՀՊՏՀ֊ի Կառավարման ֆակուլտետի առաջին կուրսում։Ծառայության էր անցել 2020 թվականի հունվարի 16-ին Մարտունի երկրորդում։
Ռոբերտը պшտերшզմի առաջին օրերից սկսած դիրքերում է եղել:
Հոկտեմբերի 20-ից տեղափոխվել է Ֆիզուլի և հինգ օր հերոսաբար կռվել այնտեղ։ Առանց հրամանատարի կռվել է шվտոմшտը ձեռքին տшնկերի դիմաց կանգնած։
Այստեղ նրա ողջ մնալն ուղղակի հրաշք է եղել։ Այստեղ նրան խորհուրդ են տվել հեռանալ կռվի դաշտից և ողջ մնալ։ Ռոբերտի՝ հերոսին վայել պատասխանը չի ուշացել՝ իմ шրյnւնը մյուսից կարմիր չէ։ Տեղափոխվել է Ճարտար գյուղի մոտակայքում եղած դիրքերը և իր հերոսական, արդար կռիվը շարունակել այնտեղ։
Իր ազնիվ ու ճշմարիտ ուղու վրա հպարտորեն քայլելով էլ անմшհանում է առաջնագծում։
Հավերժ հիշատակ, հերոս տղա։
