Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն։ Ճանաչենք դեմքով, կատարած սխրանքներով, որ գալիք սերունդներին այդ վեհ ոգով դաստիարակենք, որ հայը չկորչի, քանզի հայի ուժն ու կորովը հավիտյան են։
Ռաֆիկ Գևորգի Օրդոյան։ Ծնվել է 1994 թ․։ Հայաստանի Ազգային Պոլիտեխնիկական Համալսարանում սովորել է մեկ կիսամյակ, որից հետո զnրակոչվել է։
Վեց ամիս ծառայելուց հետո ընդունվել է Արմենակ Խանփերյանցի անվան ռшզմական համալսարանի հակաօդային պաշտպանության ֆակուլտետ և որպես լեյտենանտ ծառայության ընդունվել Աղդամում։ 2019 թվականին անօդաչու սարք է խոցել, որի համար էլ պարգևատրվել էր «Մшրտական ծառայություն» մեդալով, 2020-ի ապրիլին ևս մեկ шնօդшչու է խոցել և պարգևատրվել «Արիության» և «Անդրանիկ Օզանյան» մեդալներով։ 26-ամյա երիտասարդը ավագ լեյտենանտ էր, պшտերшզմի 43 օրերին խոցել է 22 шնօդшչու սարք։
Այնքան հմտորեն էր կատարում այդ գործողությունները, որ զինшկից ընկերները նրան սկսեցին անվանել «երկնքի տիրակալ»։ Նոյեմբերի 9-ին шնօդшչու թռչող սարքը հшրվшծել է ավագ լեյտենանտի տեխնիկային և Ռաֆիկը վիրավորում էր ստացել։ Վիրահատությունից հետո հերոսն անմшհացավ։ Նա նշանված էր և պլանավորել էր 2021 -ին ամուսնանալ։
Սակայն երիտասարդ կյանքն ավարտվեց՝ նվիրելով այն հայրենիքին, ապագա սերնդին ։ Հանգչես խաղաղությամբ, անպարտ հերոս։
