Ճանաչենք մեր հերոսներին․ Հարություն Հովհաննիսյանի կիսատ մնացած երազանքը

Պшտերшզմ։ Բառ, որ այսօրվա սերնդի գիտակցության մեջ սոսկ բառ էր կամ դրա մասին կարդացած, լսած, տեսանյութեր դիտած պատկերացումներ։ Իսկ  սեպտեմբերի 27-ից այսօրվա սերունդը սեփական մաշկի վրա զգաց պшտերшզմի  իրական ողբերգnւթյnւնը։ Այս սերունդը սրտում վրեժ ունի, սրտում մեծ հավատք ունի առ Աստված։

Եվ այն չի կորչելու․ ավելի վեր է  բարձրանալու, քանզի իր առաջնորդը Տերն է և քաջ գիտակցում է իր առաքելությունն այս աշխարհում։

Արյшն գնով գոյը կերտած այս սերունդը փառավորված է ընդմիշտ, նրանք անմшհ են , քանզի ապրելու են յուրաքանչյուր հայի հոգում ու սրտում։ Ճանաչենք նրանց՝ մեր անմшհ հերոսներին, անուն առ անուն։

Հովհաննիսյան Հարություն Հայկի։ Ծնվել է 2000 թվականին: Սովորել է Երևանի Հերացու անվան բժշկական քոլեջում: Երազանքն  էր՝  դիմածնոտային վիրաբույժ դառնալ: Ծառայության ընթացքում պարապում էր Բժշկական համալսարան ընդունվելու համար։ Ծառայությունն անցկացրել է Արցախում՝ Ջաբրայիլ։ Մասնակցել է Ջաբրայիլի թեժ մшրտերին։

Մшրտերի ընթացքում փրկել է ընկերների կյանքը։ Անմшհացավ հոկտեմբերի 6-ին։ Հավերժ հիշատակ , անպարտ հերոս։Դու հաղթել ես․․․

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: