«Մայորը եղել է առաջնագծում և ամեն ինչ արել է հաղթանակի համար, բայց, ավա՜ղ․․․» ․ անմшհացած մայորի հերոսական ուղին․ ճանաչենք մեր հերոսներին

Պшտերшզմ։ Բառ, որ այսօրվա սերնդի գիտակցության մեջ սոսկ բառ էր կամ դրա մասին կարդացած, լսած, տեսանյութեր դիտած պատկերացումներ։ Իսկ սեպտեմբերի 27-ից այսօրվա սերունդը սեփական մաշկի վրա զգաց պшտերшզմի իրական ողբերգnւթյnւնը։ Այս սերունդը սրտում վրեժ ունի, սրտում մեծ հավատք ունի առ Աստված։Եվ այն չի կորչելու․ ավելի վեր է բարձրանալու, քանզի իր առաջնորդը Տերն է և քաջ գիտակցում է իր առաքելությունն այս աշխարհում։

Արյшն գնով գոյը կերտած այս սերունդը փառավորված է ընդմիշտ, նրանք անմшհ են , քանզի ապրելու են յուրաքանչյուր հայի հոգում ու սրտում։ Ճանաչենք նրանց՝ մեր անմшհ հերոսներին, անուն առ անուն։ Ռոբերտ Հասրատյան։ Ծնվել է 1992 թվականին՝ Արարատի մարզի Այգեստան գյուղում։

Կրթաական մեծ ուղի է ունեցել՝ սովորել է Ք. Իվանյանի անվան ռազմական վարժարանում, ապա Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտում, այնուհետև արդեն՝ լեյտենանտի կոչումով աշխատանքի է ընդունվում «Եղնիկներ» զորամասում՝ որպես դասակի հրամանատար։

Մի քանի ամիս անց նշանակվել է վաշտի հրամանատար։ Նաև Ապրիլյան պшտերшզմի մասնակից է եղել։ Նշանակվել է որպես սպառազինության գծով տեղակալ՝ ավագ լեյտենանտ կոչումով։ Մեկ տարի հետո կապիտանի կոչում է ստացել։ Երկու տարի անց նշանակվել է գումարտակի շտաբի պետ , այնուհետև տեղափոխվում է ՀՀ ՊՆ Խաղաղապահ բրիգադ՝ որպես գումարտակի շտաբի պետ։

2020 թվականին արդեն մայոր էր։ Բազմաթիվ պատվոգրերի, շքանշանների և խրախուսանքների՝ Վազգեն Սարգսյանի մեդալ, Անբասիր ծառայության համար առաջին աստիճանի մեդալ, Մարտական ծառայության մեդալ , … Պшտերшզմի առաջին օրերից Հասրաթյանը եղել է առաջնագծում և ամեն ինչ արել է, որպեսզի հաղթանակներ ունենան, սակայն, ցավոք սրտի, վերջին կռիվը տվեց․ զինակիցների հետ անմшհացավ Դրախտիկ գյուղում։ Հավերժ հիշատակ․․․

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: