«Տղե՛րք, տեսեք ոնց եմ խփելու մի բազա հօդս ցնդի…»․- մшհից մի քանի վայրկյան առաջ բացականչել է հերոսը

Պшտերшզմ։ Բառ, որ այսօրվա սերնդի գիտակցության մեջ սոսկ բառ էր կամ դրա մասին կարդացած, լսած, տեսանյութեր դիտած պատկերացումներ։

Իսկ  սեպտեմբերի 27-ից այսօրվա սերունդը սեփական մաշկի վրա զգաց պшտերшզմի  իրական ողբերգnւթյnւնը։ Այս սերունդը սրտում վրեժ ունի, սրտում մեծ հավատք ունի առ Աստված։

Եվ այն չի կորչելու․ ավելի վեր է  բարձրանալու, քանզի իր առաջնորդը Տերն է և քաջ գիտակցում է իր առաքելությունն այս աշխարհում։ Արյшն գնով գոյը կերտած այս սերունդը փառավորված է ընդմիշտ, նրանք անմшհ են , քանզի ապրելու են յուրաքանչյուր հայի հոգում ու սրտում։

Ճանաչենք նրանց՝ մեր անմшհ հերոսներին, անուն առ անուն։ Ադրանիկ Գիգորյան։ Ծնվել է 1993 թ. դեկտեմվերի 7-ին, Գավառ քաղաքում։ Սովորել է Վազգե Սագսյանի անվան ինստիտուտը և ավարտել բարձր առաջադիմությամբ։ Կապիտանի կոչում ուներ։ Կռվել է Մարտակերտում։ Պшտերшզմը սկսվելուց երեք ամիս առաջ էր ամուսնացել։

«Տղե՛րք, տեսեք ոնց եմ խփելու մի բազա հօդս ցնդի… տղե՜րք, տեսա՞ք… կպաաա՜վ, կպաաա՜վ… Տղերք, դուխով՛, շարունակում ենք»․- մшհից մի քանի վայրկյան առաջ բացականչել է Անդրանիկն ու անմшհացել հոկտեմբերի երկուսին։ Հավերժ հիշատակ։

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: