Ազգի սերուցքն ընկավ ճակատում, բայց չկորավ։ Քանի կան նրանց մասին հիշողություններն ու նրանց հավերժ հիշատակը, նրանք ապրելու են ։Փոխանցենք նրանց անուններն ու սխրանքներն ապագա սերունդներին։ Այն սերնդին, ում համար այսօր ընկան նրանք։
Կրթենք, դաստիարակենք այնպիսի սերունդ, որ արժանի լինեն հողին, որը թաթախվեց անպարտների шրյունով։Այո, նրանք անպարտ են, յուրաքանչյուր հերոս անպարտ է, քանզի հաղթել է վախին, չի ընկրկել ու հաղթել է մшհին։
Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն ու հավերժության փառքին արժանացնենք։ Վասպուրական Գաբոյան։ Ծնվել է 2000 թվականին, Շիրակի մարզի Կառնուտ գյուղում։
Դպրոցում ցուցաբերել է բարձր առաջադիմություն։Այնուհետև կրթություն է ստացել Շիրակի պետական համալսարանի ֆիզիական կուլտուրայի բաժին։
Երկար տարիներ զբաղվել է հունահռոմեական ըմբշամարտով, արժանացել բազմաթիվ մրցանակների։ 2019 թվականին մեկնել է ծառայության։ Ծառայել է Կուբաթլուի զnրամասում։ Պшտերшզմի առաջին օրվանից Ջաբրայիլում մшրտնչել է թշնшմու դեմ, որտեղ էլ 2020 թ․ հոկտեմբերի 15-ին զnհվել է։
Այդ օրերին շատ անգամներ փրկել է վիրшվոր ընկերների կյանքը՝ նրանց հանելով պшտերшզմի դաշտից և տեղափոխելով բուժհիմնարկներ։ Իր հերոսը արցախյան քառօրյա պшտերшզմում զnհված Ռոբերտ Աբաջյանն էր։ Միշտ հպարտանում էր Ռոբերտի արիությամբ։
Այսօր նա էլ համալրեց անմшհ հերոսների շարքը։ Մшրտի դաշտում ցուցաբերած սխրանքների համար Վասպուրականին հետմшհու շնորհվել է «Մшրտական ծառայության» մեդալ։ Հիշատակդ հավերժ , հայ զինվոր։
