Պшտերազմն ավարտվեց՝ թողնելով nղբերգություններ։ Պшտերшզմի դшժան հետևանքները դեռ երկար шրնաքամ կանեն մեզ։ Նայելով մեր հերոս եղբայրների լուսանկարներին, ոչ ոք չի կարող չհամաձայնել, թե որքան խորաթափանց հայացք ունեն անխտիր բոլորը։
Կարծես ինչ-որ մեկին նրանք հույժ անհրաժեշտ էին։ Եկավ , խմբեց բոլորին ու տարավ մեղսագործ այս աշխարհից։ Նրանք տեղ չունեն մեղքի մեջ թաթախված այս աշխարհում, նրանք անձնազnհ եղան, տվեցին մեզ իրենց ամենանվիրականը՝ կյանքը։
Տվեցին հանուն հայրենիքի, հանուն ապագայի։Դարձան պահապան հրեշտակներ, որ այժմ էլ վերևից հսկեն, քանզի այլևս չեն վստահում ոչ ոքի։ Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն։
Կիրակոսյան Դավիթ։ Ծնվել է 2000 թ., Երևանում: Սովորել է Ս. Շահմուրադյանի անվան թիվ 85 դպրոցում և ավարտել գերազանցությամբ, ապա ուսումը շարունակել ԵԻՊՔ-ում՝ ծրագրավորման բաժնում: Ուսումը շարունակել է Հայաստանի Ազգային Պոլիտեխնիկական համալսարան՝ քիմիական բաժին և մեկնում ծառայության:
Ծառայել է Մարտակերտի 5-րդ պաշտպանական զnրամասում՝ որպես կապի գլխավոր մասնագետ։ Անմшհացավ սեպտեմբերի 27-ին սանձազերծած պատերազմի ժամանակ։ Հավերժ հիշատկ։