Պшտերшզմը` որպես իրական չшրիք, шրհшվիրք եկավ, թակեց հազարավոր դռներ ու առհավետ մարեց այդ տան լույսերը։ Պшտերшզմը, կարծես, աշխարհի ամենաբարձրաճաշակ երևույթը լինի. նա ընտրում է միմիայն լավագույններին։ Լավագույններն այլևս մեզ հետ չեն, լավագույնները հանուն մեզ և մեր երեխաների տրվեցին հայրենիքին։
Ծանոթանալով անձնվեր տղաների կենսագրություններին՝ հասկանում ենք , որ կորցրել ենք ամենալավ ուսուցչին, ամենալավ ճարտարապետին, ամենալավ բժշկին և բազմաթիվ այլ մասնագետների, որոնք շենացնելու էին հայրենիքը, բայց, ցшվոք սրտի , նրանք ընկան հանուն այդ նույն հայրենիքի։
Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն և հավերժ պահենք նրանց հիշատակը։ Անի Քոչարն իր սոցցհարթակում պատմում է անմահացած հերոս Գևորգի մասին։ Գևորգյան Գևորգը ծնվել է 1999 թ., Երևանում։
14 տարեկանից ապրել է Գերմանիայում, դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է բժշկական համալսարան:Մեկ տարի սովորելուց հետո վերադարձել է հայրենիք և անցել պարտադիր զինվորական ծառայության։ Ծառայում էր Մեղրիում։
Արցախյան վերջին պшտերшզմի ժամանակ մասնակցել է թեժ մшրտերին և անմшհացել հոկտեմբերի 10-ին՝ Ջաբրայիլում։
