Եռաբլուրն իրենց տունը դարձրած տղաները հյուրերին լուռ են ընդունում, նրանք չափազանց հյուրասեր են , հավաքում են հայրենակիցներին խնկարկման և լուռ ընդունում ու լուռ ճանապարհում են։
Բայց այդ սիրտ մաշող լռությունն այնքան խոսուն է։ Այդ լռության մեջ այնքան բան է լսվում։ Արյnւնոտ հողը ասես խոսում է։ Խոսում է դшժան ու ծանր օրերի մասին։ Խոսում են այնպիսի բաների մասին, որ լսելն անգամ անհնարին է։
Երախտիքի խոսքեր չկան , այնքան էժան են այդ խոսքերը նրանց սխրանքի առաջ, նրանց երիտասարդ կյանքի առաջ։Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն և նրանց անուններով մի նոր պատմություն կերտենք։ Անի Քոչարն իր սոցհարթակում գրում է անմшհացած հերոս Սերժի մասին։
Սերժ Հակոբքեխվյան (Քեխո) ծնվել է 2000 թ., Երևանում։ Սովորել է 160 միջնակարգ դպրոցում։ Այնուհետև սովորել և ավարտել 8-րդ ուսումնարանը։ 2019 թվականին մեկնում է ծառայության։ Ծառայում էր Հադրութում։ Սերժանտի կոչում ուներ։ Նրան 107 օր էր մնացել, երբ սկսվեց Արցախյան պшտերшզմը։
Սերժը կատարյալ տիրապետում էր պեկшյին։ Այդ օրերին Սերժի ջոկատը թեժ մшրտեր է վարել։ Սերժն անմшհացավ հոկտեմբերի մեկին՝ փրկելով ընկերոջ` Աբիկի կյանքը։ Հիշատակդ հավերժ․․․
