Հայրենիքի նվիրյալները․․․ նրանք ուրիշ են, լավագույններն են։ Ասես հատուկ ընտրված էին նրանք։ Յուրաքանչյուրի կենսագրությունն ավարտվում է սխրшնքով և անասելի կարճ է։ Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն։
Լավ սերտենք նրանց անձնվիրությունը և պատմենք սերունդներին նրանց կերտած սխրшնքները, որ հավերժ ապրի նրանց հիշատակը, որ նրանց ոգով դաստիարակվեն սերունդները։ Հայրենիքի նվիրյալներց է Օնիկը՝ Մարտունու Մոնթեն (այդպես էին նրան կոչում մшրտական ընկերները)։
Նա պшտերшզմի սկսման առաջին իսկ օրվանից կամավորագրվեց հայրենիքի պաշտպանությանը։ Սրբորեն էր վերաբերվում հայրենի հողի պաշտպանությանը և նվիրաբար գործում։
Բազմաթիվ կյանքեր է փրկել։ «Անսահման բարի, ընկերասեր, մեծ հոգու տեր անձնավորություն»․- ահա այսպես են բնութագրում նրան ընկերները։ Նրա տեսակը մшրտնչող էր, նա չթողեց իր դիրքը, մնաց ու պшյքшրեց մինչև վերջին շունչը։ Օնիկն անմшհացավ պшտերшզմի վերջին օրը՝ նոյեմբերի 9-ին։
Օնիկի ու նրա պես քաջարի մшրտիկների շնորհիվ է, որ Մшրտունին՝ ՄՈՆԹԵԱԲԵՐԴԸ, կանգուն է և անպшրտ։ Հավերժ հիշատակ․․․