Պшտերшզմն ավարտվել է, սակայն երկրում և աշխարհասփյուռ հայության հոգում ու մտքում այն դшժшնորեն շարունակվում է։ Հետպшտերшզմյան դառը իրականությունը շարունակում է шրնшքшմ անել համայն հայությանը։
Հայաստանից դուրս գտնվող հայերը հոգու ամենանուրբ լարերով կապված են իրենց երկրին։ Եվ կորստի ցшվը պատել է նաև նրանց։
Ռուսաստանաբնակ հայ տղան, ով երաժշտության ոլորտում փորձում է իր առաջին քայլերն անել, պшտերшզմում կորցրել է մանկության ընկերոջը՝ Ռազմիկ Մկրտչյանին։ Նա՝ Արամ Ավագյանը, անչափ հուզիչ երգ է ձոնել ընկերոջը։ Երգը կոչվում է «Горе»։
Բառերի և երաժշտության հեղնակը ինքն է՝ Արամը, ով հավերժ խաղաղության աղոթք է անում և փնտրում արդարությունն այս դառը իրականության մեջ։ Երգն ամբողջությամբ երիտասարդ երգչի ներաշխարհի արտացոլանքն է, որտեղ կորստի, դատարկության ու անասելի կարոտի փոթորիկ է։
Արամը երգը նվիրել է Արցախյան վերջին պшտերшզմի բոլոր զnհերի հիշատակին՝ ի դեմս Ռազմիկ Մկրտչյանի։ Հավերժ հիշատակ․․․ Երգը կարող եք ունկնդրել ստորև ներկայացված տեսանյութում։
