W jasny, wietrzny dzień ☀️🌬️ mieszkańcy wioski zebrali się w niespokojnej ciszy — aż do momentu, gdy na trumnie wylądował czarny kruk 🦅 o imieniu Arax, którego oczy błyszczały jak sekrety 👁️. Jego przejmujący krzyk 💔 rozbrzmiał w powietrzu 😢😭. Czy to był smutek… czy ostrzeżenie? ⚠️ Mówią, że jeśli kiedykolwiek zobaczysz kruka przy grobie 🪦, zatrzymaj się — Elżbieta może nadal patrzeć 👁️🗨️. Magia nigdy nie umiera… ona tylko się zmienia ✨🌙.
W słoneczny dzień ludzie zebrali się na małym wiejskim cmentarzu, aby pożegnać Elżbietę — kobietę, którą od dawna uważano za czarownicę. Mieszkała sama na skraju lasu i zawsze towarzyszył jej czarny kruk o imieniu Arax. Ludzie się jej bali, ale w tajemnicy im pomagała — uzdrawiała chorych, odnajdywała zagubionych i przepowiadała katastrofy.
Kiedy Elizabeth zmarła, mieszkańcy wioski niepewnie przybyli na jej pogrzeb, obciążeni poczuciem winy, że nigdy jej naprawdę nie zaakceptowali. Ale najbardziej zdumiewający moment nadszedł, gdy trumna była gotowa do opuszczenia do ziemi. Z nieba zstąpił czarny kruk — Arax. Usiadł na trumnie, jego pióra lśniły nocnym blaskiem, i wpatrywał się w oczy zgromadzonych, jakby wydawał osąd.
Nagle wiatr wzniósł się, rozrzucając płatki kwiatów w powietrzu. Na początku ludzie myśleli, że to tylko zbieg okoliczności, ale potem Arax wydał głośny, rozpaczliwy krzyk, który brzmiał jak ludzki żal. Młoda kobieta o imieniu Liana jako pierwsza zrozumiała — to był znak. Uklękła przy trumnie i nagle przypomniała sobie, że Elizabeth kiedyś uratowała życie swojej matce.
Kiedy inni zobaczyli zachowanie Araxa, zaczęli płakać — nie tylko z powodu Elizabeth, ale z powodu własnego strachu i obojętności. Kruk został, dopóki trumna nie została opuszczona i nie położono na niej ziemi. Następnie, bez żadnego dźwięku, wzbił się w niebo i zniknął w błękicie.
Od tego dnia mieszkańcy wioski mawiali: „Jeśli zobaczysz czarnego kruka na cmentarzu — pamiętaj o Elizabeth. Ona nadal słyszy, nadal widzi i być może… już wybaczyła.
