Alex i Daniel byli dwoma studentami, którzy borykali się z opłatą za wynajem w swoim ciasnym akademiku. Pewnego dnia, szukając pracy dorywczej, natknęli się na ogłoszenie od starszej kobiety imieniem Babcia Lena. Potrzebowała pomocy w remontowaniu swojego małego, przestarzałego mieszkania, ale nie mogła sobie pozwolić na usługi profesjonalistów. Chłopcy, chcąc zarobić dodatkowe pieniądze i pomóc komuś w potrzebie, natychmiast zgłosili się na ochotnika.
Kiedy dotarli do jej domu, zobaczyli starą kuchnię z zużytymi szafkami, pękniętym zlewem i łuszczącymi się kafelkami. Babcia Lena przywitała ich ciepłą herbatą i ciastkami, dzieląc się opowieściami o swoim zmarłym mężu i wspomnieniach związanych z jej mieszkaniem. Poruszeni jej życzliwością, Alex i Daniel postanowili zrobić coś więcej niż tylko prosty remont – chcieli całkowicie odmienić jej dom.
Pracowali niestrudzenie, ucząc się nowych umiejętności po drodze. Zrywając stare kafelki, kładli nową podłogę, malowali ściany i budowali nowe szafki. Babcia Lena, mimo swojego wieku, pomagała na każdy możliwy sposób – dziergała zasłony i wybierała dekoracje. Po tygodniach ciężkiej pracy mieszkanie było nie do poznania – przytulne, jasne i nowoczesne.
Kiedy projekt w końcu został zakończony, Babcia Lena zaprosiła chłopców na uroczystą kolację. Podczas domowego ciasta zaskoczyła ich ogłoszeniem: zamierzała przeprowadzić się do córki i postanowiła podarować im swoje mieszkanie. „Daliście mi więcej niż nowy dom – daliście mi rodzinę” – powiedziała z uśmiechem.
Alex i Daniel byli bez słów. To, co zaczęło się jako praca, przerodziło się w doświadczenie, które zmieniło ich życie.
Zaakceptowali jej prezent z wdzięcznością, obiecując, że będą szanować ten dom i zawsze zostawią miejsce dla Babci Leny przy swoim stole.
